Istoty ziemskie i nieziemskie

Istota uważana za najwyższą i najpotężniejszą ze wszystkich żyjących w niebie, w piekle i na ziemi. Jest postacią wygórowaną i posiadającą wiele różnych cech, imion, osobowości. Takiej istocie przypisują następujące atrybuty: nieśmiertelny, wszechpotężny, wszechobecny, wszechwiedzący, wszechmiłosierny itd.. Jest źródłem wewnętrznym istoty rzeczy, wykracza poza istotę stworzenia. Wielu też uważa go za sprawiedliwego. Inni wręcz przeciwnie.


Według Kabały, pierwszy człowiek przedstawiany jako ziemski odpowiednik, nie posiadający określonej płci. najczęściej uznawany za mężczyznę. Istota najwyższa, najpotężniejsza, dorównująca Stwórcy. Posiadająca jego cechy jak nieśmiertelność, wspaniałość i mądrość. Ukazuje się nielicznym i w czasie dla siebie dogodnym. Jedyny, który może manipulować czasem. Powiadano, że jego żoną była Lilith. Zamieszkuje najwyższą warstwę Nieba - Atziluth.

Nieziemskie istoty o pięknych białych i pierzastych skrzydłach. Istnieją także osobnicy posiadający skrzydła w barwie brązowej lub czarnej. Tych drugich często zwano "czarnymi aniołami". Ich populacja jest wręcz ogromna i niezliczona. Anioły mogą schodzić na ziemię przybierając postać ludzką, ukrywając swoje skrzydła. Sprawiając, że stają się również niewidzialne dla ludzkiego oka.
Uważane są za istoty silne, ponieważ obdarzono ich nadprzyrodzonymi mocami. Skrzydła aniołów nie tylko służą do unoszenia się nad ziemią, ale również są czymś w rodzaju "anteny" przetwarzającą ich wolę i moc astralną. Poza tym, ta moc chroni ich ciała przed wszelkimi zarazkami i bakteriami. Anioł pozbawiony skrzydeł, nie dość że nie będzie w stanie używać swych mocy, jego ciało zostanie zaatakowane przez chorobotwórcze drobnoustroje. Będzie zupełnie bezbronny. Będzie zmuszony do życia ludzkiego.

Jeżeli człowiek potrzebuje pomocy innego anioła, niż jego przypisany stróż, ma prawo do wezwania go i poproszenia o pomoc. Nie zawsze ten, będzie wstanie mu udzielić odpowiedzi, ale że go usłyszał - może pozostawić jakiś znak w odpowiedzi. Na przykład swoje pióro ze skrzydła lub wskazówkę w otoczeniu, proszącej go o radę lub pomoc, osoby.
Każdy anioł, posiada swój przydział w niebie i specjalizuje w swojej umiejętności, do jakiej został stworzony. Przykładem może być Archanioł Rafael - anioł uzdrowiciel, specjalizujący się w medycynie, uleczaniu i wskrzeszaniu umarłych.
Anioły mogą dzielić się w hierarchii od najsłabszych do najsilniejszych. Decydować o ich wyższości może nawet pozycja w chórach, moc lub magia odpowiadająca danym znakom zodiaku i czterem głównym żywiołom.
Archanioły są rangą wyższą ponad Anielską, przypisywaną najbardziej doświadczonym i niekiedy także zajmujących najwyższą pozycję w Hierarchii Anielskiej.


Najwyżej postawione w hierarchii aniołów. Ich pozycja może znajdować się zaraz po Stwórcy i Adamie Kadmonie. Oba anioły są zrodzone z jednego płodu, lecz dla jednego z bolesnymi efektami. Jedno z nich posiada piękne ciało postaci nieziemskiej - anioła (organiczny), zaś drugie przypomina ohydną bestię (nieorganiczny), na którą nikt nie jest w stanie spojrzeć. Oboje są jednym z kluczy (poza odczytaniem znaków Enoch i spotkaniu z 12 aniołami zodiaku) dostania się do Świata zamieszkanego przez Boga i Świętego Pustelnika. Jedni z nielicznych, którzy posiedli trzy pary skrzydeł (łącznie sześć).


Dwunastu potężnych i doświadczonych magów, którzy byli członkami władającej radą starszych. Teraz są strażnikami największej tajemnicy świata oraz strażnikami pilnującymi bramy do świata Boga - Atziluth. Poza mocami władają również magią. Siłą dorównują Aniołom Żywiołu. Każdy z tych aniołów, odpowiada jednemu z 12 głównych znaków zodiaku układu astronomicznego. Każdy z nich posiada ukryty na ciele tatuaż jednej litery Alfabetu Enoch. By otworzyć bramę do Atziluth, konieczne jest poznanie 12 znaków alfabetu Enoch, co pozwoli na utworzenie "Wielkiego Krzyża" z gwiazd (planet) jako otwarcie bramy do świata Boga.
Aby zostać Aniołem Zodiaku, postać musi mieć opanowaną większość kategorii w magii na wysokim poziomie procentowym. Nie moc tutaj ma duże znaczenie, ale głównie magia. Najważniejsze kategorie jakie musi postać mieć opanowane to magia: kosmosu, światła, żywiołów, umysłu. Musi mieć opisany trening każdej z nich lub nabywać doświadczenie fabularnie. Najbardziej doceniane postacie są takie, które fabularnie pokazują swoje czyny, działania i nabywania doświadczenia. Widać wtedy, że dają coś od siebie, starają się i mają duże szanse o swoją kandydaturę aby być blisko Stwórcy.


Poza własną mocą, posiadają moc jednego z czterech głównych żywiołów (ogień, woda, powietrze, ziemia), od których również może zależeć życie planety Ziemia, ale nie zawsze. Matka Natura jest tym, która odpowiada za życie i szkody na planecie. Aniołowie Żywiołu, odpowiedzialni za swój przydział, mają bardziej za zadanie dopilnować, aby przez klimatyczne działania Matki Natury i człowieka nie przyczyniły się do zniszczenia lub zaniedbania Ziemi.
Jeśli jeden z aniołów żywiołu zginie, zostanie strącony i nie przekaże swojej mocy żywiołu innemu aniołowi (czyli nie znajdzie na swoje miejsce zastępcy), na Ziemi może spowodować to chaos, w postaci kataklizmu.


Nieszczęśliwie zrodzone z jednego płodu. Często brane do różnych eksperymentów. Zdarza się, że jedna strona posiada to czego druga nie ma. Z przykładu mangi. Anioł Alexiel była pięknym aniołem, zaś jej brat bliźniak Rociel był bestią nie posiadającą ciała. Tak samo Metatron i Sandalphon. Inna sprawa miała się z Astarothem i Astarte, gdzie do jednego ciała przeszczepiona była świadomość jednego z nich. Odnieść można było wrażenie, że Astarte posiadał dwie osobowości. Przez eksperyment - dzielili jedno ciało, wymieniając się swoją świadomością.


Anioły opiekujące się istotą ludzką na Ziemi. Od ich narodzin aż po ich śmierć. Są ich opiekunami, przewodnikami i doradcami. Słuchają każdych próśb i modłów swojego podopiecznego. Spełniają to, co uważają że mogą i ich człowiek może otrzymać odpowiedź w postaci czynu lub znaku w postaci pozostawionego pióra anielskiego. Jeżeli ich podopieczny prosi o rozmowę i znak od innego anioła, do którego się zwracają - mogą one przekazać im modły lub prośby. Ci wtedy sami zadecydują czy danej osobie się ukażą, czy z nią porozmawiają mentalnie.
Każdemu aniołowi przypisany jest jeden człowiek, którego ma obowiązek chronić przez jego całą egzystencję życia na ziemi. Jeśli zaś przypisany człowiekowi anioł stróż zostanie usunięty - zabity lub strącony z nieba za złamanie praw anielskich, może to mieć niekiedy zły wpływ na życie jego podopiecznego. Stracić na zdrowiu, jego życie będzie zagrożone i podatne na ataki lub przejęcie duszy przez demony.


Istoty zamieszkujące i przebywające w Hadesie, podlegają Aniołowi Osądu i Strażnikowi Bram Piekła. Zadaniem ich jest sprowadzanie duszy ludzkiej z Assiah do Hadesu, która w wyniku śmierci opuściła swoje ciało. W sytuacji, kiedy dusza jest w zawieszeniu, opuściwszy ciało pozostawione na przykład w śpiączce, anioł śmierci poza stróżem staje się jej opiekunem i wspomaga podjąć decyzję. Najczęściej taką, jaka jest mu pisana. Dusza w takim wypadku jest przygotowywana do przejścia do innego świata, jeżeli taka zachodzi konieczność.  
W innych sytuacjach następują dla ludzkiego rozumowania "cuda", że dusza po długim czasie decyduje się wrócić do ciała a człowiek budzi się ze śpiączki. Nikt jednak nie ma pojęcia co działo się w tak zwanym świecie astralnym. Jaką jego dusza odbyła rozmowę i podróż z aniołem śmierci lub samotnie.

Istotną cechą w Aniołach Śmierci jest wygląd. Ze względu na różne ludzkie wierzenia, Śmierć przedstawiana jest różnie. Dla jednych będzie to Anioł z ciemnymi skrzydłami w białych lub czarnych szatach. Dla drugich kościotrup odziany w szaty z dużym kapturem, dzierżący w dłoni kosę. Dla kolejnych jest wersja łączona - kościotrup odziany w ciemne szaty z dużym kapturem na głowie, z czarnymi skrzydłami i niekiedy też trzymający kosę lub klepsydrę. U każdej osoby umierającej, ukazuje się takim, jaki jest przez nią wyobrażany. Jeżeli Ty wierzysz, że Twój Anioł Śmierci wygląda jak Mroczny Elf w czarnych szatach, taki też do Ciebie przyjdzie.
Nikt nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, że Aniołowie Śmierci mogą przebywać wśród ludzi. Zakłady pogrzebowe. Kostnice. Kaplice. Najczęściej zaś ubierają się na czarno, gdyż jest to symbol ochronny. Nie każdy też uduchowiony, może być tym, za kogo uważamy.


Wyspecjalizowane w pozostałych dziedzinach cech i umiejętności, w których robią za dobrego przewodnika ludzkiego na Ziemi. Mogą odpowiadać za rzemieślnictwo, prawo, przywództwo, płód, uprawy, wojny itp. Innym słowy, są odpowiednikami pogańskich bogów, w których wierzyli ludzie za czasów starożytności do średniowiecza.

Dusze nie posiadające ciała, zmysłów, imienia itd.. Błąkające się w przestworzach bez celu. Czują i słyszą tylko pustkę, ciszę. Nie posiadają nawet wspomnień. Tworzone są często jako sługi aniołów wyższych rang. Za posłuszeństwo danemu aniołowi w nagrodę otrzymują ciało kobiety lub mężczyzny. Nieczęsto nadawane jest im jakieś imię. Niektórzy nawet zostają obdarzeni mocą nadaną przez swojego Pana. Wierni do samego końca. Jeżeli zdradzą, giną z ręki swojego Pana lub zostają strąceni do Hadesu.

Anioły bękarty, urodzone niedorozwinięte. Posiadają jedną i to dość potężną moc, lecz same nie są takie piękne jak najwyższe anioły, które często można spotkać z pięknymi białymi i pierzastymi skrzydłami. Ich cechą charakterystyczną są czerwone oczy i wady na ich ciele lub w umyśle (np. posiadają jedno skrzydło, słabo widzą lub słyszą). Takie istoty zamieszkują pierwszą warstwę Yetzirah - Szamajim. Są porzuconym społeczeństwem przez wyższe anioły. Wybrane zaś wykorzystywane są do różnych eksperymentów.

Bestie pożerające energię duchową. Potwory, które są wiecznie głodne i nie wyglądają dość przyjemnie. Zamieszkują Hades, miejsce przebywania dusz. Skazane na wieczne wygnanie, błądzące po świecie żałosne istoty. Kiedyś były Aniołami. Za swoje największe grzechy straciły skrzydła i zostały skazane na okrutny los, cierpiąc wieczność. Mieszkańcy piekła czy Hadesu czasem uwalniają ghula robiąc z niego swojego sługę. Ludzkie dusze nie zmieniają się w tego typu istoty, stają się tylko pomniejszymi, błądzącymi w Hadesie duszami. Na ich nieszczęście, mogą stać się pokarmem dla Ghuli.

Anioły wygnane z nieba, za przeciwstawienie się Bogu lub złamanie praw obowiązujących w niebie. Bądź opieczętowane za niewielkie przewinienia. Mają swoje prawa i często sprzymierzają się z demonami. Jednym ze znanych najbardziej upadłych aniołów jest Lucyfer, któremu nie podobały się poczynania Boga.
Charakterystyczną cechą niektórych upadłych aniołów są czarne skrzydła. Zaś część z nich, która może zamieszkać w niebie zostaje oznaczona pieczęcią (wypalaną w wybranym miejscu na ciele, w zależności od przewinienia) jako upadły anioł.
Zamieszkują Niebo (opieczętowane), Hades (wygnane), Assiah (wygnane) lub Gehennę (wygnane).

Wielu uznaje te istoty za złe i bliskie wyglądowi diabła. Lecz są też i takie, które potrafią być miłe, opiekuńcze i pomocne. Często wyobrażenia demona przedstawia się z rogami i skrzydłami podobnymi do nietoperza lub smoka, oraz czasami z ogonem zakończonym ostrą strzałką.
Demony są największymi wrogami Aniołów i często jest walka między owymi istotami o władzę nad ziemią lub niebem, przejęcia zła nad dobrem, co jak zwykle demonom się to nie udaje. Również pojawiają się na Ziemi w postaci ludzkiej. Tak samo jak anioły ich liczba jest nieograniczona i istnieją demony słabsze oraz silniejsze. Te drugie już w części zwane są diabłami i wielu z nich potrafi przybrać przerażającą postać bestii.



Najstarszy ród pełniący opiekę nad hodowlą i tresurą smoków. Jedyni którzy nawiązali pakt z najstarszymi Smokami Żywiołów. Wody, Wiatru, Ziemi i Ognia. Każdy z najstarszych panuje nad jednym z nich. Ich wygląd często przypomina ogromnego czworonożnego gada ze skrzydłami. Posiadają kilkadziesiąt metrów długości. Pierwsi Władcy Smoków opanowali magię przywołania i osiedlili je w pierwszej warstwie Piekła, czyniąc ten poziom ich własnym. Otrzymali uznanie od Lorda Lucyfera i władzę nad Jaskinią. Niestety podczas II wojny, gdzie to Anielskie wojska pojawiły się w Gehennie, niemal wszyscy Władcy zostali wymordowani. Ocalała jedynie księżniczka Cry. Po III wojnie Anielsko-Demonicznej, postanowiła odbudować swój Ród, wiążąc się z Garoth'em demonem, który wiernie służył jej rodzinie i był u jej boku, opiekując się Smokami.



Piekielne trójgłowe psy i ogary. Ten ród posiada silną rękę i pieczę nad najbardziej niebezpiecznymi stworzeniami. Hybryda jaką świat zna jedynie z opowieści. A ludzkie oko, nie jest wstanie go dostrzec. Chyba, że pakt upomina się o swoje i świat piekieł staje dla niego otworem.
Zwani są władcami dlatego, gdyż jako jedyni potrafią zapanować nad bestią. Lucyfer z tego względu postanowił udostępnić im pod władzę Drugi poziom Piekła - Brzuch. Gdzie stworzenia będą mogły swobodnie się przemieszczać i pożywiać intruzami.
Królem tego miejsca jest demon Barios.



Demonice, piękne kobiety posiadające dodatkowe atrybuty ciała jak na przykład ogon, rogi i skrzydła. Niekiedy też spotkać można takie, które zamiast stóp posiadają kopyta. Uwodzicielki mężczyzn, często pracujące jak prostytutki w domach publicznych. Żywią się energią życiową mężczyzn, osłabiając ich i wykorzystując do wszelakich celów. Królową ich jest Lilith. Żona Adama, która stała się później oblubienicą Lucyfera.
Silne bojowniczki, najczęściej widziane często z batem w dłoni.



Odmienną grupą Sukkub są Inkuby. To mężczyźni, których rolą jest uwodzenie kobiet. Najczęściej kusząc je podczas snu. To z ich połączenia najczęściej rodzą się Kambiony, jeżeli ciało kobiety jest na tyle silne, by doniosła ciążę, lecz nie na tyle, by cały poród przeżyć.
Silni wojownicy, także przedstawiami z ogonem i rogami. Konni jeźdźcy.

Zwykli śmiertelnicy, którzy nie posiadają jakichkolwiek zdolności nadprzyrodzonych. Rasa, która pojawiła się po aniołach, w trakcie trwania walki między Aniołami i Demonami. Nie często można spotkać człowieka obdarzonego zdolnościami nadprzyrodzonymi, lecz to może być też dar od jego anioła lub Boga. Taki człowiek staje się wybrańcem i pomocnikiem. Rzadko się zatem zdarza by jakiś człowiek był wcieleniem któregoś z uwięzionych dusz anielskich.
Istnieje zaś grupa ludzi uzdolniona nadnaturalnymi zdolnościami, bądź silnie uduchowiona, których można nazwać "Dziećmi Indygo".

Dusza ludzka, zamieszkuje ciało istoty ludzkiej na ziemi. Po śmierci ciała, swojego naczynia, nie umiera a udaje się w dalszą podróż trafiając do innego świata. Tradycyjnie, dusze trafiają do Hadesu, gdzie stają przed osądem najwyższego Anioła Śmierci, od którego zależy dalsza droga owej duszy. Czy uda się do Nieba czy do Piekła. Ewentualnie zostanie w Hadesie by odpokutować swoje czyny. Ile złego i dobrego dokonała za życia ludzkiego, decyduje o tym do którego świata ma prawo się udać.
Zwyczajnie dusza ludzka zachowuje wygląd ostatniego swojego naczynia. Ciała, w jakim przebywała przez okres życia na Ziemi. Nie ma ona już prawa wrócić na Ziemię, lecz może obserwować bliskich z Nieba.

Istnieją dusze również uwięzione na Ziemi. Błąkają się, nie mogąc zaznać spokoju, czasem mając też niedokończone sprawy. Dzielić się mogą na dobre i złe. Te drugie z kolei, zajmują wybrane miejsca (najczęściej swojej śmierci) i nękają lub zabijają żywych, którzy wkroczą na ich teren. Takie miejsca często bywają nawiedzone i potrzeba specjalisty, który pomoże im się uwolnić.

Istota zrodzona z połączenia anioła (również upadłego) z człowiekiem. Najczęściej z ludzką kobietą. Urodzenie takiej istoty nie kończy się dobrze dla rodzącej. Bardzo rzadko zdarza się, by ludzka kobieta rodząca Nefilima, przeżyła poród, który kończy się jej śmiercią. Powodem takiego stanu jest wydanie na świat pół-anielskiej istoty.

Nefilim dziedziczy połowę zdolności anielskich i ludzkich. Posiada uczucia jak człowiek i jedną ze zdolności jako anioł. W zależności od tego, kto staje się jego ojcem.

Nefilimów jest ledwie garstka. Najczęściej są zabijani przez anioły i demony, uznawane jako byt niegodny istnienia.


Istota zrodzona z połączenia demona z człowiekiem. Urodzenie takiej istoty przez kobietę ludzką, nie powoduje jej śmierci. Ale może wywołać szok psychiczny, jeżeli urodzone dziecko będzie przypominało typowo diabła (np. Hellboy).

Kambion jest pół człowiekiem, pół demonem. Dziedziczy połowę cech demonicznych. Może kochać jak człowiek, ale być także przez swój wygląd nienawidzony. Nieczęsto zdarza się, że Kambion dziedziczy cechy ludzkiego wyglądu.

Kambionów podobnie jak Nefilimów istnieje garstka. Uważani za byt niegodny istnienia. Są jednak tacy, co mimo posiadania rodzica demona (dziedzicząc wygląd człowieczy a moce demoniczne), czynią w świecie ludzkim dobro (np. Merlin).

Zwani inaczej "dzieci indygo". To ludzie obdarzeni zdolnościami nadprzyrodzonymi. Wybrane zostały przez najwyższego, jako jedne z niewielu "czystych' dusz, w celu niesienia dobra i pomaganiu innym. Zwane też inaczej "Ziemskimi Aniołami". Ziemscy zastępcy przedstawicieli Świata Anielskiego.
Niestety, nie każdy potrafi doceniać owy dar i wykorzystuje go w przeciwnym kierunku.

Nie wszyscy ludzie na Ziemi tolerują takie osoby, często uważając ich za uprawiających czarną magię (dawna Inkwizycja), bądź ofiary opętania (egzorcyzmy). Źle to też kończy się dla młodych, którzy trafiają do naukowców (badania, eksperymenty), psychiatrów (leczenia, prania mózgu), w najgorszym wypadku - zostają "maszyną" dla wojska czy rządu.